تفسیر آیت‌الله احمدی فقیه یزدی از دعای روز اول ماه رمضان :

در دعای روز نخست ماه، بنده از خداوند متعال می‌خواهد تا روزه‌اش را همانند روزه‌داران قرار دهد، منظور از روزه داران کسانی هستند که تمامی اعمالشان مورد قبول درگاه حق قرار گرفته است. در واقع بنده غیر مستقیم خواهان پذیرفتن اعمالش است و چون از عبارت اجعل (قرار ده) استفاده شده به این معناست که این یک مقام در نزد خداست. مقامی که در آن کسانی هستند که خدا نماز و روزه آنها را پذیرفته است. در ادامه بنده از خداوند می‌خواهد که وی را از خواب غفلت بیدار کند، خوابی که باعث دوری بنده از خدا شده است و در پایان بنده می‌خواهد که در روز نخست بخشیده شود تا بتواند در ادامه ماه مراتب عرفانی را طی کند.